Meimaand, Mariamaand ...........

“En zij bewaarde alles in haar hart, zij sprak niet over dat wat tot haar kwam”.

Maria, moeder der moeders, voor iedereen die openstaat voor haar kwaliteiten als moeder en vrouw.

“In de meimaand werd er bij ons thuis de rozenkrans gebeden. Maria hoorde bij het gezin. Je had naast je moeder nog een moeder van genade. Je wist als kind niet zo precies wat genade was, maar je begreep dat er iets van liefde was tussen die moeder in de hemel en de kinderen op aarde. We bouwden met elkaar een Maria altaar en versierden deze met kleine vaasjes madeliefjes en boterbloemen. 

Ik heb haar een tijd lang uit het oog verloren, maar nu is ze weer terug in mijn hart en voel ik me sterker en veiliger”.  Aldus Toon Hermans.

Een kaarsje opsteken, een rustmoment zoeken, danken, bidden, troost zoeken. In de maand mei staan mensen even stil bij de waan van de dag en bezoeken een Mariakapel of een kerk. Vaak zitten achter die korte bezoekjes grote verhalen.                                             

Hoe belangrijk is Maria nog in deze tijd?   

Maria, zo heel gewoon en toch zo anders ben jij met steeds weer nieuwe namen gevierd, bezongen en vereerd in eindeloze litanieën in duizend melodieën gewoon…… een vrouw van alle tijden.     

Bidden kan opluchten. Bij intens verdriet kun je uiting geven aan je gevoelens, en bij grote dankbaarheid kun je Maria danken. De zin zou kunnen zijn dat het verdieping geeft aan het gevoelsleven en dat het gebed vorm en taal biedt om onze nood en onze vreugde te uiten. 

Daarom is er in deze meimaand in de Kloosterkerk gelegenheid voor even een moment van rust en van bezinning. En wel op de woensdagavond, te beginnen op 6 mei. Vanaf 19:15 uur is de kerk open. 19:30 uur beginnen we met gebed. Daarna bidden we samen een rozenhoedje en sluiten af met gebed. Er is gelegenheid een kaarsje op te steken. 

Tijdens het Maria-uurtje zullen er vrijwilligers in de kerk aanwezig zijn.

Er wordt van u gevraagd zich aan de voorschriften te houden ter voorkoming van verspreiding van het corona-virus (houdt minimaal 1,5 meter afstand!).

Vier met ons mee!

Eerste livestream viering in de Vijfhoek aanstaande zondag 3 mei

Aanstaande zondag zal er online een viering worden uitgezonden vanuit de H. Hartkerk in De Noord.
De pastores van de Vijfhoek nodigen u uit om deze te volgen via internet.
De viering begint om 10:00u.
De livestream vindt u via de website www.heilighartdenoord.nl
of via www.youtube.com/channel/UCqHx76cu8RR-ToIO8NLWawg

De Steenhouwer

Er was eens een man die stenen kapte uit een rots. Hij vond zijn werk veel te zwaar en droomde dat hij rijk was. 

En plotseling was hij rijk. Zo stond hij langs de weg toen er een koning voorbij kwam, gezeten in een prachtige koets. 'Was ik maar koning' dacht hij, 'dat zou nog mooier zijn.' En tevreden was hij niet.

Toen opeens was hij koning. Met veel ruiters en paarden reed hij in een gouden koets door zijn rijk. Maar de koning begon te klagen over de hete zon, die zijn gezicht schroeide. En tevreden was hij niet.

Hij zuchtte en dacht: 'Was ik de zon maar.' En hij had deze woorden nog niet gezegd of hij was de zon. Nu strooide hij zijn gouden stralen over de aarde. Totdat er een wolk kwam die zijn stralen tegenhield. 'Ik wou dat ik zo machtig was als die wolken', dacht hij ontevreden. 

En zo werd hij een wolk en kon hij de stralen van de zon opvangen en breken. Maar de wolk viel in grote druppels naar de aarde en het water stroomde woest over het land. Alleen een rots bleek machtiger dan het water. Toen werd hij kwaad omdat de rots nog sterker was dan hij en tevreden was hij niet.

Hij wilde liever een rots zijn. En ook dat gebeurde. Maar toen kwam er een man met een scherpe beitel en grote hamer. Deze hakte in de rots om er stenen van te maken. Toen dacht de rots ontevreden: 'Was ik die steenhouwer maar.' 

En het gebeurde. En elke dag deed de man zijn zware werk en was tevreden.

God kan alles ten goede keren

Wat is het ware gezicht van God?
Normaal gesproken projecteren we onze beelden van macht op Hem. Maar het Evangelie zegt ons dat God niet zo is. Hij is anders en we kunnen Hem niet op eigen kracht leren kennen. Daarom is Hij ons nabijgekomen en juist met Pasen heeft Hij zich volledig getoond. Waar? Op het kruis. Laten we niet vergeten dat het kruis Gods kansel is. Het zal ons goed doen om in stilte naar het kruis te kijken en te zien wie onze Heer is: Hij is Degene die naar niemand Zijn vinger opheft, zelfs niet naar degenen die Hem kruisigen, maar Zijn armen opent voor iedereen; die ons niet alleen met woorden liefheeft, maar in stilte Zijn leven voor ons geeft; die ons niet dwingt, maar ons bevrijdt; die ons niet behandelt als vreemden, maar onze zonden op zich neemt. Laten we daarom naar het kruis kijken. En laten we daarna het Evangelie openslaan. Laten we deze dagen dat we allemaal thuis opgesloten zitten, deze twee dingen doen: het kruis bekijken en het Evangelie openslaan. Dat zal als een grote huisliturgie zijn, want we kunnen dezer dagen niet naar de kerk. In het Evangelie lezen we dat als de mensen naar Jezus gaan om Hem tot koning te kronen, Hij ervandoor gaat (vlg. Joh.6,15). En als de onreine geesten zijn goddelijke majesteit willen onthullen, legt Hij hun het zwijgen op (vlg. Mc.1,24-25). Waarom? Omdat Jezus niet verkeerd begrepen wil worden. Hij wil niet dat de mensen de ware God, die nederige liefde is, verwarren met een valse God, een wereldse God die spektakel brengt en zich krachtig laat gelden. Hij is geen afgod. Hij is God die mens geworden is en zich uitdrukt als een mens, maar met de kracht van Zijn goddelijkheid. Waar wordt in het Evangelie Jezus ‘ware identiteit plechtig verkondigd? Als de honderdman zegt: ‘’Waarlijk, deze mens was een Zoon van God’’ (vlg. Mc.15,39). Dat wordt gezegd als Hij net Zijn leven heeft gegeven, omdat er dan geen vergissing meer mogelijk is: we zien dat God almachtig is in de liefde, Dat is Zijn aard: Hij is liefde.
Je zou daar tegenin kunnen brengen: ‘’Wat moet ik met zo’n zwakke God die sterft? Ik heb liever een sterke God!’ Maar de macht van de wereld gaat voorbij, terwijl de liefde blijft. Het is Gods liefde die met Pasen onze zonden heeft genezen door Zijn vergeving, die onze angst heeft ingewisseld voor vertrouwen, onze vrees voor hoop. Pasen zegt ons dat God alles ten goede kan keren. Dat we bij Hem er echt op kunnen vertrouwen dat alles goed komt. Dat is geen illusie, want Jezus ‘dood en verrijzenis zijn geen illusies. Juist daarom is ons op paasmorgen gezegd: ‘’Wees niet bang!’’(vlg. Mt.28,5). Onze angstige vragen over het kwaad verdwijnen dan niet ineens, maar vinden in de Verrezene wel het fundament waardoor we niet ten onder gaan. Door Zijn leven te geven op het kruis, heeft Jezus ook de dood overwonnen. Door het geopende hart van het kruis, bereikt Gods liefde ieder van ons. Laten we ons hele hart openen in het gebed, opdat Zijn blik op ons kan rusten en wij zullen begrijpen dat we niet alleen zijn, maar geliefd. Want de Heer laat ons niet in de steek en vergeet ons nooit.
(Tijdens de algemene audiëntie van 8 april sprak paus Franciscus over Gods ware gezicht)

Samen onderweg

In deze tijd worden we opgeroepen om meer thuis te blijven, afstand te bewaren en vooral ‘massaliteit ’te vermijden. De impact op dit alles is voor eenieder verschillend, waarvan de meesten ervaren dat we elkaar missen, willen aanraken zoals een klein kind de liefde wil voelen door geknuffeld te worden, dat we bij elkaar horen.
Recentelijk las ik een artikel van Leo Fijen waarin hij beide aspecten benoemd; het vermijden van die massaliteit maar het ook fijn te vinden daar onderdeel van te mogen zijn.
Onderstaande heeft hij geschreven over zijn bezoek aan Rome:
Rome: Aan massaliteit heb ik een broertje dood. Winkelen in een te drukke straat of warenhuis of geen uitweg zien te midden van de massa na afloop van een voetbalwedstrijd. Ik voel mij nooit op mijn gemak en wil zo snel mogelijk weg. Weg van de mensen, weg van de massaliteit, weg van het gevoel geen kant meer op te kunnen. Soms, heel soms, zijn er plekken waar heel veel mensen bij elkaar zijn en ik dat gevoel toch niet heb.
De laatste keer dat ik dat heb ervaren, was op een woensdag in november. Alweer bijna een jaar geleden zat ik op een overvol Sint-Pietersplein met tientallen andere Nederlandse pelgrims te wachten op de paus. Het was het gebruikelijk tafereel bij de audiëntie op woensdag. Ruim van tevoren werden we al verwacht en kregen we onze plekken niet ver van het podium. Het regende pijpenstelen, er was niet te ontkomen aan de nattigheid en verzopen gevoelens.  En toch werd de stemming er onder die tientallen pelgrims geen seconde minder om. Eindeloos wachten in de regen, hopeloos nat worden, als een stipje opgaan in die steeds groter wordende massa, maar het kon me niet deren. Helemaal niet toen paus Franciscus arriveerde en zich van de regen ook niets aantrok.
Ik heb me vaak afgevraagd waarom ik het op het Sint-Pietersplein in Rome juist fijn vind om deel te zijn van die grote hoeveelheid mensen. En ik denk dat ik het weet. Ik mag delen in iets wat groter is dan mezelf, ik mag delen in een wereldwijde gemeenschap en eeuwenlange traditie. Dat maakt me tot een rijk mens. Ik hoef helemaal niets van mezelf, kan niet anders dan mezelf relativeren en mag gewoon aansluiten. En daar leer ik over barmhartigheid en gerechtigheid en kom op adem in de schoonheid van de liturgie,
( Rome: van Leo Fijen, geplaatst door diaken Hans Bruin )

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Van Martin Luther King:
Ik zocht mijn ziel maar kon haar niet zien.
Ik zocht mijn God maar God ontweek mij.
Ik zocht mijn naaste en vond hen alle drie.

 ------------------------------------------------------------------------------------------------------
Uitstelling Allerheiligste Sacrament in de kerk
Iedere zondag van 14.00 uur tot 15.00 uur in H.Wulframkerk

Elke zondagmiddag wordt vanaf heden in de H. Wulframkerk van Waarland van 14.00 uur tot 15.00 uur het Allerheiligste Sacrament uitgesteld. U kunt dan vrij binnenlopen voor uw stil gebed in aanbidding voor het Allerheiligste. Om 15.00 uur worden de aanwezigen gezegend met het Allerheiligste Sacrament.

Snoeien doet bloeien

                                        
Net als velen ervaar ik dat de Coronacrisis veel impact heeft op mijn dagelijkse levensritme. De dingen die in mijn leven vanzelfsprekend waren kijken mij nu recht in de ogen, met de vraag: hoezo vanzelfsprekend?   
Het is waar, mijn generatie heeft de oorlog niet meegemaakt, kent het woord ‘pandemie’ uit een ver verleden en hanteert de Westerse rijkdom als norm, een maatschappij waarin we alles mogen zeggen en doen, maar gelijker tijd ervoor zorgt dat we te vaak voorbijgaan aan waar het in het leven echt om draait. Soms kunnen simpele woorden dat onderstrepen. Zo las ik laatst deze dan ook in een overlijdensadvertentie:

 ‘Het gaat er niet om hoeveel jaren er in een leven zitten maar hoeveel leven er in de jaren zitten’. We leven in een onwerkelijke tijd, waarin dit soort woorden ons uitdagen om er over na te denken: ben ik ten diepste verbonden met mezelf, of juist vervreemd van mijzelf? 

Juist in deze tijd wordt ons de mogelijkheid geboden om daarover na te denken, welke een proces kan doormaken van eenzaamheid, stilte, maar ook van kilte, je niet gezien voelen omdat ons gevraagd wordt afstand te houden van wat je lief is. Zo las ik laatst over de Jezuïet Frans van der Lugt, priester in het Syrische plaatsje Homs. Er was daar een tekort aan alles, een leven zonder uitzicht. Hij vertelde de dag voordat hij vermoord werd: 

‘Wanneer een mens alles mist, moet hij de goedheid van anderen aanvaarden en goedheid van anderen ontdekken’.
Een wijsheid welke ons aan de hand wil meenemen, om tot het besef te komen dat mensen zichzelf juist terugvinden op de bodem van het bestaan, om daar te ontdekken dat ze onderdeel zijn van iets dat groter is dan henzelf, om op dat fundament te ervaren:

‘niemand leeft voor zichzelf - niemand sterft voor zichzelf ’.

De talenten van ons leven zijn ons niet geschonken om het met een goed gevulde portemonnee los te laten, maar veeleer om daar barmhartig mee om te gaan, want in de barmhartigheid zit het verhaal van een nieuwe toekomst verborgen voor iedere mens. Ik nodig iedereen uit om te ervaren dat geven een mens rijker maakt, om te ervaren dat

 ‘ wie goed doet, goed ontmoet ’. Een levenshouding waarin God in de mens present is, een houding die Hij ons vraagt, heeft voorgedaan, welke mensen optilt uit hun uitzichtloosheid en een nieuw leven biedt. Dit nieuwe leven is wat ons in het Paasmysterie wordt aangereikt.
Jammer genoeg hebben we de Paastijd op een ongebruikelijke manier met elkaar moeten vieren, velen vierden de Paaszondag - eucharistie mee via de televisie maar voor mij persoonlijk leek het dat Pasen al eerder werd gevierd, omdat er vooraf aan Pasen allerlei nieuwe initiatieven georganiseerd werden in de parochies van ons samenwerkingsverband De Vijfhoek. Ook zijn er allerlei filmpjes op YouTube gezet (www.heilighartdenoord.nl, Facebook RK H Wulfram Waarland, kloosterkerk.blogspot.com, home.kpn.nl/a.ruiter41/martinusweb) van de besloten vieringen, waaronder de Paaswake, waarin alle Paaskaarsen van onze Vijfhoekparochies zijn gezegend maar ook de Paaszondag en de dagelijkse Paas-octaafvieringen. 

Wat ik al schreef: we leven in een onwerkelijke tijd maar ook een tijd die ons in de gelegenheid stelt om een en ander tegen het licht te houden. Zo kunnen we nadenken over wat echt belangrijk is in het leven; gezondheid, familie, échte vrienden, vergeving, gebed, kwetsbaarheid van ons bestaan, genieten van de natuur maar misschien ook wel over je dagelijkse werk waarin je geroepen kan worden tot een carrière-switch. Werken in de zorg of Theologie studeren? Allemaal mogelijke levensstappen die je innerlijk uitdagen deze te onderzoeken, waarin de tuinman zou zeggen: ‘snoeien doet bloeien’. Het is God, die als persoonlijke Tuinman ons daarin de weg zal wijzen, die levensbloei wens ik u toe.
Hartelijke groet, mede namens het pastoresteam. 

Diaken Hans Bruin.

Gebedsviering zondag 19 april

Een korte gebedsviering voor de zevende dag van het paasoctaaf.

Lied: Gij zijt in glans verschenen Gij zijt in glans verschenen, verschenen voor altijd. Hoe ook in dood verdwenen, ons straalt uw heerlijkheid. Hoe bitter ook de pijnen door ons U aangedaan, Gij blijft in glans verschijnen, ziet ons in glorie aan! Uw marteling, uw lijden, in aller wereld nood, uw kruisgang door de tijden, uw dagelijkse dood: Het straat voor onze ogen, het glanst uit alle pijn. Aan haat en hoon onttogen blijft Gij onz' glorie zijn! Gij zijt in glans verschenen, verschenen voor altijd. Gij wilt uw kruis ons lenen als licht van eeuwigheid. een ondergang kan dreigen of heerlijk rijst uw beeld en doet ons mee ontstijgen in glans die alles heelt Acclamatie: Alleluia Lied: Hoort trompetgeschal Acclamatie: Bless the Lord Bless the Lord, my soul and bless God's holy name. Bless the Lord, my soul, who leads me into life. Prijs de Heer, mijn ziel en prijs zijn heil'ge naam. Prijs de Heer, mijn ziel, die mij het leven geeft.

Gebedsviering zaterdag 18 april

Een korte gebedsviering voor de zevende dag van het paasoctaaf.

Hieronder de teksten van de liederen, Zang: Anneke Breukel Lied: Gij zijt in glans verschenen Gij zijt in glans verschenen, verschenen voor altijd. Hoe ook in dood verdwenen, ons straalt uw heerlijkheid. Hoe bitter ook de pijnen door ons U aangedaan, Gij blijft in glans verschijnen, ziet ons in glorie aan! Uw marteling, uw lijden, in aller wereld nood, uw kruisgang door de tijden, uw dagelijkse dood: Het straat voor onze ogen, het glanst uit alle pijn. Aan haat en hoon onttogen blijft Gij onz' glorie zijn! Gij zijt in glans verschenen, verschenen voor altijd. Gij wilt uw kruis ons lenen als licht van eeuwigheid. een ondergang kan dreigen of heerlijk rijst uw beeld en doet ons mee ontstijgen in glans die alles heelt Gebed God onze Vader, in deze dagen vieren we de verrijzenis van uw Zoon. Hij doorbrak de dood en liet uw Licht stralen in het duister. Wij bidden dat het feest van Pasen nieuwe glans geeft aan onze wereld, ons leven van vreugde vervuld. Maak ons nieuw, laat ons leven volgens uw Geest. Door Christus onze Heer. Amen. Acclamatie: Alleluia Korte overweging In deze serie gebedsvieringen hebben we een heel aantal van de verhalen rond Pasen gelezen. Vandaag lazen we uit het evangelie van Marcus. Hij lijkt een soort samenvatting te geven van de momenten waarop Jezus aan zijn leerlingen verscheen. Hij noemt Maria Magdalena, waarover wij dinsdag hoorden; hij vertelt dat Jezus verscheen aan twee leerlingen onderweg: het verhaal van de Emmausgangers dat we woensdag gelezen hebben. Zo laat Marcus ons nog eens nadenken over al die verhalen over de verrezen Heer. Wat bij Marcus en ook in de andere verhalen naar voren komt, is dat de verschijning van Jezus verbonden is aan een maaltijd. Aan de ene kant wil dat duidelijk maken dat Jezus echt weer leeft. Hij is niet een soort spook of een illusie. Hij is werkelijk verrezen. De belofte van God is vlees en bloed, niet alleen maar een mooie gedachte. De Heer wil bij ons zijn en leeft om met ons de weg te gaan van leven. – Aan de andere verwijst dat eten met zijn leerlingen naar de Eucharistie. Alsof de evangelisten willen zeggen: jullie mensen in 2020 waren er misschien niet zelf bij, maar wanneer jullie samenkomen om de Eucharistie te vieren, dan komt Jezus tastbaar in jullie midden. “Dit is mijn Lichaam. Dit is mijn bloed. Doet dit tot mijn gedachtenis.” Lied: Hoort trompetgeschal Gebeden Bidden we om Gods kracht in ons leven. Dat we in staat zijn te getuigen van Gods liefde in de wereld om ons heen. Bidden we om Gods zegen over alle kinderen; dat ze mogen opgroeien in liefde en veiligheid. Bidden we in het bijzonder voor de kinderen die moeite hebben met de beperkingen in deze tijd. Bidden we voor hen die in deze dagen afscheid moeten nemen van een overleden dierbare. Om troost in deze moeilijke tijd. Onze Vader Onze Vader, die in de hemel zijt, uw Naam worde geheiligd, uw Rijk kome, uw Wil geschiede op aarde, zoals in de hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren; en breng ons niet in beproeving, maar verlos ons van het kwade. Amen. Wees gegroet Wees gegroet, Maria, vol van genade, de Heer is met u. Gij zijt de gezegende onder de vrouwen en gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot. Heilige Maria, Moeder van God, bid voor ons zondaars, nu en in het uur van onze dood. Amen. Acclamatie: Bless the Lord Bless the Lord, my soul and bless God's holy name. Bless the Lord, my soul, who leads me into life. Prijs de Heer, mijn ziel en prijs zijn heil'ge naam. Prijs de Heer, mijn ziel, die mij het leven geeft. Zegenwens Moge de almachtige en levende God ons zegenen: Vader, Zoon en heilige Geest. Amen.

Gebedsviering vrijdag 17 april

We zijn op de vrijdag beland, en hebben weer een mooie korte gebedsviering voor jullie samengesteld.

Hieronder de teksten van de liederen, de gehele tekst van de mis incl. lezingen vind u op de website: xx Zang: Anneke Breukel Lied: Sta op! Een morgen ongedacht Sta op! Een morgen ongedacht, Gods dag is aangebroken, er is in een bewogen nacht een nieuwe lente ontloken. Het leven brak door aarde en steen, uit alle wondren om u heen spreekt, dat God heeft gesproken. Hij heeft gezegd: Gij mens, kom uit, open uw dode oren; kom uit het graf dat u omsluit, kom uit en word geboren! Toen heeft zich in het vroegste licht de nieuwe Adam opgericht, ons allen lang tevoren. Al wat ten dode was gedoemd mag nu de hoop herwinnen; bloemen en vogels, alles roemt Hem als in den beginne. Keerde de Heer der schepping weer, dan is het tevergeefs niet meer te bloeien en te minnen. Sta op! Hij gaat al voor ons uit, de schoot van 't graf ontkomen. De morgen is vol nieuw geluid, werp af uw boze dromen. Waar Hij, ons Hoofd, is voorgegaan, is voor het lichaam nu vrij baan naar een bestaan volkomen. Lied: Zing Hosanna Acclamatie: Bless the Lord Bless the Lord, my soul and bless God's holy name. Bless the Lord, my soul, who leads me into life. Prijs de Heer, mijn ziel en prijs zijn heil'ge naam. Prijs de Heer, mijn ziel, die mij het leven geeft.

Gebedsviering donderdag 16 april

Hier de korte gebedsviering van de Donderdag.

Hieronder de teksten van de liederen. Zang: Anneke Breukel Lied: Voor mensen die naamloos Voor mensen die naamloos, kwetsbaar en weerloos door het leven gaan, ontwaakt hier nieuw leven, wordt kracht gegeven: wij krijgen een naam. Voor mensen vragend, wachtend en wakend door het leven gaan weerklinken hier woorden God wil ons horen: wij worden verstaan. Lied: Jezus, diepe vreugde des harten Jezus, diepe vreugd des harten, onze kracht en toeverlaat, Jezus, troost in onze smarten, die ons liefhebt zonder maat, laat geen zonden ons meer scheiden, laat uw vriendschap ons verblijden. Jezus, leid ons aan uw hand naar ons hemels Vaderland. Acclamatie: Bless the Lord Bless the Lord, my soul and bless God's holy name. Bless the Lord, my soul, who leads me into life. Prijs de Heer, mijn ziel en prijs zijn heil'ge naam. Prijs de Heer, mijn ziel, die mij het leven geeft.

Gebedsviering woensdag 15 april

Dag 4 van onze reeks gebedsvieringen tijdens de week tussen Pasen en de zondag daarop.

Gebedsviering dinsdag 14 april

Welkom bij de derde video van ons Paasoctaaf.

Gebedsviering maandag 13 april

Welkom bij het eerste filmpje van onze Gebedsvieringreeks. Deze week posten wij elke dag een korte video waarbij we stilstaan bij de verhalen rond de verrezen Heer.

Een terugblik.....

Afgelopen vrijdagmiddag, zaterdag- en zondagochtend stonden de kerkdeuren van de kloosterkerk een korte tijd open. Mensen kwamen deze dagen even langs om te bidden en een kaarsje op te steken.  Op paaszondag klonk er weer even gezang in de kerk, oorstrelend zo mooi. Het maakte voor de aanwezigen deze paasochtend wel heel bijzonder. Luister even mee met het korte fragment........

Bedankt Gré, Nico en Pé!

Zalig Pasen

Zalig Pasen

Paaswens, diaken Toon Jorink

PASEN is een feest dat ‘goed nieuws’ brengt

dat luid roept:

‘Lieve beste mensen, sta op,
want angst, wanhoop en dood hebben niet het laatste woord,
er is licht aan het einde van de tunnel’. 

Helaas ervaren we nu ten diepste
hoe klein, kwetsbaar en machteloos we zijn;
de coronacrisis maakt ons onzeker, 

verward en zelfs bang…

En toch…
laten we ook dit jaar PASEN vieren,
licht zijn voor mekaar,
stralend licht dat van op verre afstand te zien is.

We zijn lotgenoten, ja,
maar laten we ook tochtgenoten zijn,
- geen afzondering houdt ons tegen -
laten we samen onze weg verder zetten, naar toekomst,
aandachtig en attent, niemand achterlaten.
Laten we elkaar blijven opwekken
tot nieuw leven. 

We zetten onze handen aan onze mond en roepen luid,
zó luid dat iedereen het hoort:

ZALIG  PASEN

Toon Jorink,, diaken

Paaszaterdag / Stille Zaterdag

Uit het dagboek van een woestijn vader

 

Bij  het gesprek over het In Memoriam bij de afscheidsdienst van vader, zeiden de twee kinderen: ‘’ Doe er ook maar iets spiritueels bij ‘’, maar niet teveel zweverigheid hoor……. Vader ging bijna elke zondag naar de kerk, maar nadat hij was opgenomen in het verpleeghuis kwam het er niet meer van. Voor de kinderen hoefde er voor de begrafenis geen pastoor bijgehaald worden…….. maar dus wel ‘’ iets ‘’ spiritueels. Sinds ik  mijn best doe om wat vaker stil te staan bij miin leven en werk, ben ik het begrip spiritualiteit op grote waarde gaan schatten. Niks zweverig, niks vaag en niks sullig. Integendeel !
Spiritualiteit kan te maken hebben met religie of bovennatuurlijke krachteen, maar ook met innerlijke ervaringen. Ik besef dat mijn leven een bedding heeft.
In mijn hart appelleert spiritus ( latijn voor de geest ) dus aan elan en zingeving.
In de afscheidsdienst hebben we de geest van vader, in vertrouwen, meegegeven aan de engelen die hem naar het Paradijs zouden begeleiden… mooi zweverig… naar omhoog !

( uit katholiek nieuwsblad _ bijdrage van Diaken Hans Bruin)

Om bij stil te staan .....

❤ Ineens ben ik in tranen.

Voel ik me alleen en maakt de

uitzichtloosheid me gek.

Grijpt de angst me naar de keel.

Op andere momenten ben ik positief.

Zie ik wat het ons brengt.

Hoe we dit op de een of andere manier

nodig hadden.

De wereld die steeds harder draaide.

Het milieu dat schreeuwde om aandacht.

Mensen die schreeuwden om rust.

En nu lijkt het alsof de natuur

aan de rem heeft getrokken.

Aan de noodrem.

Alles komt tot stilstand.

Behalve in de zorg.

Daar is de druk enorm.

De mensen die we jarenlang onderwaardeerden,

een hongerloontje betaalden,

zijn nu onze helden.

We klappen voor ze.

Nu wordt zichtbaar wat er echt toe doet.

Gezondheid, saamhorigheid, liefde en verbinding.

De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn.

We leren nu hoe kwetsbaar we zijn.

Dat niets zeker is in het leven.

En hoe dom we zijn geweest.

Om geld, status en schoonheid

tot het hoogste goed te verheffen.

Honderd km/uur rijden voor het milieu??

Velen zouden zich er niet aan gehouden hebben.

Nu is er bijna niemand meer op de weg.

Verre vakanties waren de normaalste

zaak van de wereld.

Sterker nog, het was een trend waar

iedereen graag aan meedeed.

Hoe verder, hoe beter.

En nu vliegt er bijna niemand meer.

Kinderen brachten we massaal naar kinderdagverblijven en BSO’s.

Onze carrières waren belangrijk.

Gaven ons aanzien.

Thuisblijfmoeders moesten zich altijd verdedigen. Het woord alleen al…

Nu we verplicht thuis zitten en onze kinderen ook, weten we de spelletjes weer te vinden.

De verf en de klei.

Worden we zelf weer een beetje kind.

Onze ouderen, waar we voorheen nauwelijks naar omkeken.

Worden nu beschermd met man en macht.

We bieden onze hulp aan.

Doen boodschappen voor ze en zingen ze toe zodat ze zich niet vergeten voelen.

We bellen en skypen omdat we ze niet kunnen bezoeken.

En nu we de kapper, de schoonheidssalons en de rimpeldokter niet meer kunnen bezoeken, wat zal er overblijven van onze schoonheidsidealen?

Onze drang om jong te blijven terwijl we nu niets liever willen dan oud worden.

De natuur kan eindelijk ademhalen.

De natuur waar wij deel van uitmaken maar waarvan wij zo vervreemd waren geraakt.

Wat zijn we nietig als de natuur van zich laat horen.

Tsunami’s, orkanen, bosbranden, epidemieën.

Dan laten we alles vallen en hebben we alleen elkaar nog.

Naakt en kwetsbaar.

Ik haal ook eens diep adem en droog mijn tranen.

Het komt goed...

Zorg goed voor elkaar ♥️

Samen gaan we het redden. Houdt goede moed!

Tot ziens voorbij de crisis.

In verbondenheid op afstand.

Bijdrage van Annemiek Wijnker-Hoedjes

De paus liet licht stralen in donkere tijden

 

In zijn bijzondere zegen voor "stad en de wereld" in Coronatijden, liet paus Franciscus zien wat een paus méér is dan een politiek leider of werelds vorst.
Wat gebeurt hier? Dat zal menigeen niet-katholiek gedacht hebben die vorige week televisie keek en daar live de plechtigheid meemaakte, vanuit het Vaticaan uitgezonden.
De doorgewinterde commentator van de KRO-NCRV, Wilfred Kemp, voorzag het gebeuren van deskundige voorlichting- maar hij deed dat, zelf immers katholiek, met gevoel voor de katholieke liturgie; ingetogen en bescheiden, zonder té veel te willen uitleggen.
Tijdens de Eucharistische aanbidding liet hij zelfs een minutenlange stilte vallen; een unicum op de Nederlandse televisie. Het Allerheiligste uitgesteld, niet alleen voor het kleine clubje gelovigen dat daar normaal gesproken op afkomt, maar voor de hele wereld….Wat gebeurt hier? Ook menig katholiek moet het gedacht hebben. Een Urbi et Orbi, nu eens niet met Kerstmis of Pasen, maar in een tijd van wereldwijde angst en onzekerheid. En dat voor een surreëel leeg Sint- Pietersplein; met een paus die sprak alsof, nee, die wist dat hij desalniettemin nog meer mensen bereikte dan normaal. Een paus die broos en toch krachtig oogde. Die moeizaam maar toch beslist liep. Met de Monstrans naar de grote deur van de Sint-Pieter liep en Christus zelf de wereld liet zegenen. Op de achtergrond ging het stadse leven in druilerig Rome op minder dan half tempo door. Paus Franciscus heeft de afgelopen week, met dit Urbi et Orbi als hoogtepunt, aan de wereld laten zien wat een paus méér is dan een politiek leider, méér dan een werelds vorst, méér ook dan het toevallige stamhoofd van een enkele religieuze bloedgroep. Hij liet zien dat het niet over hem ging, dat de paus in een reële, diepere zin "plaatsbekleder" is. Hij liet het licht van de verrezen Christus stralen in donkere tijden. Dat gebeurde er !
(Analyse door Anton Wit, journalist katholiek Nieuwsblad) Geplaats door diaken Bruin

Palmzondag en de wijding van de palmtakjes

Palmzondag, ook wel Palmpasen, Bloemen- en Hossana-Zondag, is de zondag die de Goede Week opent. Op deze zondag wordt de intocht van Jezus Christus in Jeruzalem herdacht waarbij hij gezeten op een ezelin door velen werd toegejuicht en waarbij men takken van palmbomen op zijn weg strooide. Tot het einde van de 18e eeuw voerde men in de processie de zgn palmezel mee. De palmtak gold in de oudheid als zinnebeeld van vreugde, triomf en deugd. Na het lof op Palmzondag trok de boer naar zijn velden en stak een gewijde palmtak in de grond onder het zeggen van een rijmgebed of van het St. Jans - Evangelie. Gewijde palmtakjes worden ook nog wel gebruikt bij het bouwen van een huis, bij het plaatsen van een kruis voor een sterfhuis en bij begrafenisplechtigheden. Het is een gebruik om een palmtakje achter het kruis te steken ten teken van ons geloof in het kruis van Christus. 

Afgelopen zondag, Palmzondag, heeft pastoor Tilma bijgestaan door de diakens Hans Bruin en Toon Jorink de palmtakjes van de verschillende parochies gewijd. Hiervan is een mooi beeldverslag gemaakt. U kunt de palmtakjes, met de openstelling van onze kerk in de Goede Week, meenemen naar huis. De kerk is geopend op Goede Vrijdag van 14:30 uur tot 16:00 uur, Paaszaterdag van 09:00 uur tot 10:00 uur en op Eerste Paasdag van 10:30 uur tot 11:30 uur.

***

Het pastorale team komt naar u toe

Beste mede-parochiaan,

Wat leven we in een bijzondere tijd. Corona bepaalt onze gedragingen voor een belangrijk deel. We moeten ons aan de voorschriften van de overheid houden. We kunnen elkaar daardoor minder ontmoeten dat we zouden willen. We hebben het volste vertrouwen dat het van tijdelijke aard is. Laten we in iedere geval die hoop met elkaar delen.

Het pastorale team komt naar u toe

Dat willen zij natuurlijk het liefst fysiek doen. Dat is helaas niet mogelijk. Gelukkig kunnen we kracht putten uit ons geloof. We hebben een virtuele weg gevonden om bijvoorbeeld pastoor Tilma bij u in de woonkamer te krijgen. 

Hoe dan?

Wij hebben een speciaal kanaal op YouTube hiervoor gereserveerd. Het kanaal heet: Heilig Hart kerk de Noord.

Hoe komt u bij het Heilig Hart kerk de Noord – YouTube kanaal?

Als u een van onderstaande 4 mogelijkheden probeert kunt u bij het Heilig Hart kerk de Noord kanaal komen:

1. De toegang is eenvoudig als u dit berichtje geopend hebt op uw Computer, Tablet of Mobieltje dan dubbel klikt u op: HIER 
2. of als u met een toetsenbord werkt, houdt u de toets met “ctrl” ingedrukt en klikt u op: HIER
3. Of Google op “youtube heilig hart kerk de noord”. Op het eerst gevonden resultaat klikt u.
4. Via onze website heilighartdenoord.nl is het ook mogelijk

Het resultaat is dat u in alle gevallen het onderstaande te zien krijgt.

Openstelling kerk in de Goede Week

Pasen 2020 zal een heel bijzondere Pasen zijn. Voor vrijwel iedereen een hectische en moeilijke tijd.

Het bisdom heeft besloten om tot en met Pinksteren geen kerkelijke vieringen te houden. We beseffen ons dat juist nú mensen wellicht ook de verbondenheid met onze Kloosterkerk willen voelen. 

Daarom zal in de Goede Week de kerk op een aantal momenten opengesteld worden om in alle rust te bidden of een kaarsje op te steken. Ook zullen er (in de Palmzondagviering) gewijde palmtakjes zijn die u mee naar huis kunt nemen.

De tijden waarop u in de Kerk terecht kunt, zijn:

• Goede Vrijdag van 14.30 uur tot 16.00 uur
• Paaszaterdag van 9.00 uur tot 10.00 uur
• Eerste Paasdag van 10.30 uur tot 11.30 uur

Tijdens deze openingstijden zullen er vrijwilligers in de kerk aanwezig zijn. 

Er wordt van u gevraagd zich aan de voorschriften te houden ter voorkoming van verspreiding van het corona-virus (niet teveel mensen in de kerk en minimaal 1,5 meter afstand van elkaar).

Op alle andere momenten kunt u in de Mariakapel terecht, maar ook hier geldt: hou afstand.

Vieringen op televisie en internet...

Op televisie en op internet zijn een heel aantal vieringen te volgen. Hieronder een aantal mogelijkheden op een rijtje voor de komende dagen:

1. Op televisie: de vieringen via de KRO

Goede Vrijdag

15.00 - 15.30u Kruisweg, Kruiswegpark Roermond

Paaswake

23.15 - 00.30u Onze Lieve Vrouwe Munsterkerk, Roermond

Celebrant: mgr. Everard de Jong

Eerste Paasdag
11.00 - 12.00u Onze Lieve Vrouwe Munsterkerk, Roermond

Hoofdcelebrant: Mgr. Harrie Smeets

Aansluitend
12.00 uur Urbi et Orbi, Rome
12.20 uur Pasen in Rome met Antoine Bodar

2. Op internet: vieringen van de KRO vanuit Hilversum
Beschikbaar via www.kro-ncrv.nl/katholiek/nieuws/livestream-stvituskerk

KRO-NCRV verzorgt dagelijks vanuit de Sint Vituskerk in Hilversum een heilige mis in de ochtend en een dagsluiting in de avond:

9:30 - 10:30 Viering met pastoor Dresmé

19:00 - 19:30 Dagsluiting met gebed en bemoedigend woord

• op Goede Vrijdag: kruisverering
• op Paaszaterdag vervalt de dagsluiting (waarschijnlijk)

Gebedsintenties voor de dagsluiting opgegeven via dagintentie@kro-ncrv.nl

De deuren waren gesloten........

De deuren waren gesloten

en toch kwam de Heer in hun midden.

De deuren waren gesloten,

maar er was niets dat Hem tegenhield.

Hij nam van hen weg

onzekerheid en angst.

Zijn opstanding uit de dood

gaf hen liefde, hoop en vrede.

*

Beste parochianen,

In deze vreemde tijd blijven we zoveel mogelijk thuis.

Als kerkgemeenschap komen we niet bij elkaar voor de vieringen.

Toch is het Pasen en mogen we vieren dat Jezus de dood heeft overwonnen.

In de onzekerheid van deze tijd,

is Hij voor ons een houvast en een bron van hoop.

Wij wensen u een zalig Pasen!

Pastoor Tilma

diaken Hans Bruin

diaken Toon Jorink

*

Op de avond van de eerste dag van de week,

toen de deuren van de verblijfplaats van de leerlingen

gesloten waren uit vrees voor de Joden,

kwam Jezus binnen,

ging in hun midden staan en zei:

“Vrede zij jullie.”

Na dit gezegd te hebben toonde Hij hun zijn handen en zijn zijde.

De leerlingen waren vervuld van vreugde

toen zij de Heer zagen.

Joh. 20,19-20

Hoewel de deuren gesloten waren, kwam Jezus in hun midden

Beste parochianen,

Leven, vrede en vreugde. Deze woorden horen bij het feest van Pasen. Woorden die Jezus zelf in de mond neemt. Hij is onze vrede, hij heeft al ons kwaad overwonnen en brengt ons vanuit het duister naar het vreugdevolle licht van Gods liefde. Het mag gehoord worden: de Heer leeft! In Hem vinden ook wij nieuw leven.

Het besef dat Jezus was verrezen, drong niet direct door tot de leerlingen van Jezus. Voor hen was zijn dood een ontgoocheling. De lijdensweg van Jezus had al hun dromen teniet gedaan. Zijn kruis had een streep getrokken door hun hoop en verwachtingen. Teleurgesteld zaten ze bij elkaar, de deur uit angst gesloten. Maar zoals de zware steen voor het graf Jezus niet tegenhield, vormde ook de gesloten deur geen hindernis. Jezus kwam in hun midden en zei: “Vrede zij jullie.”

Normaal gesproken komen we rond Pasen een aantal keer bij elkaar om stap voor stap met Jezus mee te leven, zijn weg te gaan, met Hem de beweging te maken van het duister naar het Licht. Dit jaar is alles anders. Een beetje onwerkelijk, nu we de mooie paasvieringen niet samen kunnen vieren. Ik hoop dat u vreugde beleeft aan de mogelijkheden die er wel zijn. Pasen vormt de kern van ons geloof. Ook in de tijd die we nu doormaken, biedt de Levende Heer ons een houvast en perspectief.

De leerlingen van Jezus hebben dat ook ervaren. Voor hen was de ontmoeting met de Verrezen Heer een ervaring die hun leven voorgoed veranderde. In hun onzekerheid en verdriet, bracht Jezus hoop en diepe vreugde. Zij wisten: niets vormt een hindernis voor Gods liefde, Jezus is voor altijd bij ons.

Dat vertrouwen mag het paasfeest ook in ons versterken. We mogen geloven dat de Heer bij ons is. Ook wij mogen ervaren dat alle beperkingen die ons treffen voor Hem geen hindernis vormen. Hij blijft ons leven vernieuwen en schenkt hoop, waar onze toekomst onzeker of moeizaam is. De Heer is in ons midden! Vanuit het duister gaan we mee naar het licht, goddelijk licht. Leven, vrede en vreugde.

Zalig Pasen!

Pastoor Tilma