Wat is het ware gezicht van God?
Normaal gesproken projecteren we onze beelden van macht op Hem. Maar het Evangelie zegt ons dat God niet zo is. Hij is anders en we kunnen Hem niet op eigen kracht leren kennen. Daarom is Hij ons nabijgekomen en juist met Pasen heeft Hij zich volledig getoond. Waar? Op het kruis. Laten we niet vergeten dat het kruis Gods kansel is. Het zal ons goed doen om in stilte naar het kruis te kijken en te zien wie onze Heer is: Hij is Degene die naar niemand Zijn vinger opheft, zelfs niet naar degenen die Hem kruisigen, maar Zijn armen opent voor iedereen; die ons niet alleen met woorden liefheeft, maar in stilte Zijn leven voor ons geeft; die ons niet dwingt, maar ons bevrijdt; die ons niet behandelt als vreemden, maar onze zonden op zich neemt. Laten we daarom naar het kruis kijken. En laten we daarna het Evangelie openslaan. Laten we deze dagen dat we allemaal thuis opgesloten zitten, deze twee dingen doen: het kruis bekijken en het Evangelie openslaan. Dat zal als een grote huisliturgie zijn, want we kunnen dezer dagen niet naar de kerk. In het Evangelie lezen we dat als de mensen naar Jezus gaan om Hem tot koning te kronen, Hij ervandoor gaat (vlg. Joh.6,15). En als de onreine geesten zijn goddelijke majesteit willen onthullen, legt Hij hun het zwijgen op (vlg. Mc.1,24-25). Waarom? Omdat Jezus niet verkeerd begrepen wil worden. Hij wil niet dat de mensen de ware God, die nederige liefde is, verwarren met een valse God, een wereldse God die spektakel brengt en zich krachtig laat gelden. Hij is geen afgod. Hij is God die mens geworden is en zich uitdrukt als een mens, maar met de kracht van Zijn goddelijkheid. Waar wordt in het Evangelie Jezus ‘ware identiteit plechtig verkondigd? Als de honderdman zegt: ‘’Waarlijk, deze mens was een Zoon van God’’ (vlg. Mc.15,39). Dat wordt gezegd als Hij net Zijn leven heeft gegeven, omdat er dan geen vergissing meer mogelijk is: we zien dat God almachtig is in de liefde, Dat is Zijn aard: Hij is liefde.
Je zou daar tegenin kunnen brengen: ‘’Wat moet ik met zo’n zwakke God die sterft? Ik heb liever een sterke God!’ Maar de macht van de wereld gaat voorbij, terwijl de liefde blijft. Het is Gods liefde die met Pasen onze zonden heeft genezen door Zijn vergeving, die onze angst heeft ingewisseld voor vertrouwen, onze vrees voor hoop. Pasen zegt ons dat God alles ten goede kan keren. Dat we bij Hem er echt op kunnen vertrouwen dat alles goed komt. Dat is geen illusie, want Jezus ‘dood en verrijzenis zijn geen illusies. Juist daarom is ons op paasmorgen gezegd: ‘’Wees niet bang!’’(vlg. Mt.28,5). Onze angstige vragen over het kwaad verdwijnen dan niet ineens, maar vinden in de Verrezene wel het fundament waardoor we niet ten onder gaan. Door Zijn leven te geven op het kruis, heeft Jezus ook de dood overwonnen. Door het geopende hart van het kruis, bereikt Gods liefde ieder van ons. Laten we ons hele hart openen in het gebed, opdat Zijn blik op ons kan rusten en wij zullen begrijpen dat we niet alleen zijn, maar geliefd. Want de Heer laat ons niet in de steek en vergeet ons nooit.
(Tijdens de algemene audiëntie van 8 april sprak paus Franciscus over Gods ware gezicht)
Normaal gesproken projecteren we onze beelden van macht op Hem. Maar het Evangelie zegt ons dat God niet zo is. Hij is anders en we kunnen Hem niet op eigen kracht leren kennen. Daarom is Hij ons nabijgekomen en juist met Pasen heeft Hij zich volledig getoond. Waar? Op het kruis. Laten we niet vergeten dat het kruis Gods kansel is. Het zal ons goed doen om in stilte naar het kruis te kijken en te zien wie onze Heer is: Hij is Degene die naar niemand Zijn vinger opheft, zelfs niet naar degenen die Hem kruisigen, maar Zijn armen opent voor iedereen; die ons niet alleen met woorden liefheeft, maar in stilte Zijn leven voor ons geeft; die ons niet dwingt, maar ons bevrijdt; die ons niet behandelt als vreemden, maar onze zonden op zich neemt. Laten we daarom naar het kruis kijken. En laten we daarna het Evangelie openslaan. Laten we deze dagen dat we allemaal thuis opgesloten zitten, deze twee dingen doen: het kruis bekijken en het Evangelie openslaan. Dat zal als een grote huisliturgie zijn, want we kunnen dezer dagen niet naar de kerk. In het Evangelie lezen we dat als de mensen naar Jezus gaan om Hem tot koning te kronen, Hij ervandoor gaat (vlg. Joh.6,15). En als de onreine geesten zijn goddelijke majesteit willen onthullen, legt Hij hun het zwijgen op (vlg. Mc.1,24-25). Waarom? Omdat Jezus niet verkeerd begrepen wil worden. Hij wil niet dat de mensen de ware God, die nederige liefde is, verwarren met een valse God, een wereldse God die spektakel brengt en zich krachtig laat gelden. Hij is geen afgod. Hij is God die mens geworden is en zich uitdrukt als een mens, maar met de kracht van Zijn goddelijkheid. Waar wordt in het Evangelie Jezus ‘ware identiteit plechtig verkondigd? Als de honderdman zegt: ‘’Waarlijk, deze mens was een Zoon van God’’ (vlg. Mc.15,39). Dat wordt gezegd als Hij net Zijn leven heeft gegeven, omdat er dan geen vergissing meer mogelijk is: we zien dat God almachtig is in de liefde, Dat is Zijn aard: Hij is liefde.
Je zou daar tegenin kunnen brengen: ‘’Wat moet ik met zo’n zwakke God die sterft? Ik heb liever een sterke God!’ Maar de macht van de wereld gaat voorbij, terwijl de liefde blijft. Het is Gods liefde die met Pasen onze zonden heeft genezen door Zijn vergeving, die onze angst heeft ingewisseld voor vertrouwen, onze vrees voor hoop. Pasen zegt ons dat God alles ten goede kan keren. Dat we bij Hem er echt op kunnen vertrouwen dat alles goed komt. Dat is geen illusie, want Jezus ‘dood en verrijzenis zijn geen illusies. Juist daarom is ons op paasmorgen gezegd: ‘’Wees niet bang!’’(vlg. Mt.28,5). Onze angstige vragen over het kwaad verdwijnen dan niet ineens, maar vinden in de Verrezene wel het fundament waardoor we niet ten onder gaan. Door Zijn leven te geven op het kruis, heeft Jezus ook de dood overwonnen. Door het geopende hart van het kruis, bereikt Gods liefde ieder van ons. Laten we ons hele hart openen in het gebed, opdat Zijn blik op ons kan rusten en wij zullen begrijpen dat we niet alleen zijn, maar geliefd. Want de Heer laat ons niet in de steek en vergeet ons nooit.
(Tijdens de algemene audiëntie van 8 april sprak paus Franciscus over Gods ware gezicht)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten