Het duurt nog maar een paar nachten en dan mogen de kinderen weer langs de deur gaan, zoals zij dat kunnen zingen: langs de deuren leuren om snoep op te zeuren. Hoewel dit negatief klinkt heeft het juist iets positief als het verhaal van Sint Maarten daarbij wordt verteld. Een jonge soldaat helpt een arme man die het koud heeft door zijn mantel te delen met hem. Het is dat geven wat de ander kan gebruiken. Op maandag 11 november is er een viering rondom die Sint Maarten en alle kinderen zijn uitgenodigd. Het maakt niet uit waar je vandaan komt; je bent welkom met je lampion
SINT MAARTENVIERING
IN DE H. MARTINUSKERK
IN ’T VELD OM 16.30 UUR.
Wij merken het, het wordt steeds vroeger donker. De gordijnen sluiten weer steeds vroeger en zeker het nu kouder wordt brandt de kachel. Nog een aantal weken en dan sluiten we het kerkelijk jaar af en de feestdagen staan weer voor de deur. Er wordt nu al geoefend en misschien wordt er thuis ook al gepland hoe of wat met de feestdagen. De tijd vliegt zeker als je ouder wordt lijkt het steeds sneller te gaan. Toch hebben we tijd nodig om dat te kunnen doen in ons leven dat er echt toe doet. Zoals u hier boven hebt kunnen lezen gaat het eerst om geven aan hen die vragen, geven aan hen die je wilt verrassen met Sinterklaas, die binnenkort weer in ons land aankomt en dan na de donkerperiode van de Advent daarvoor. Een periode waarin we ons kunnen voor bereiden op het Licht dat komt.
Jij bent vroeg dit jaar om over Kerstmis te schrijven kan u denken, maar lagen de pepernoten ook al niet in augustus in de winkel en zien we tijdens de reclame ook al niet reclames over de Sint. De tuincentra hebben allemaal hun kerstshow al helemaal opgetuigd. Het gaat om de tijd die we er aan besteden en de wijze waarop: het gaat er om wat ons hart ons ingeeft en dat ook laat zien. Eigenlijk mogen dat ieder dag weer doen: elkaar geven waar wij blij van worden. Zo kan de donker tijd een tijd worden dat verlicht wordt door de harten van anderen. Was het niet Jezus die liet zien dat er juist in de donkerte er steeds licht is. Mogen wij zijn voorbeeld volgen.
Toon Jorink, diaken
