Toen ik dit artikel voor schreef had ik geen grootse verwachtingen. Ik was bang dat ik weer de enige zou zijn die dit een mooi idee zou vinden en het ook wilde uitvoeren. Tot mijn grote verrassing, en blijdschap, waren er echter meer mensen die dit een goed idee vonden. Eén dag in de week op water en brood (en natuurlijk af en toe een kop thee of zwarte koffie). Een zestalmensen heeft zich bij mij gemeld en ik weet dat er nog enkelen aarzelen. Dit had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Ik weet dat het niet gemakkelijk is. Ik denk dan maar aan de talloze mensen die nooit voldoende te eten hebben en elke dag maar moeten afwachten of ze wel iets te eten krijgen. Wat leven wij dan toch in een enorme overvloed. Wij zitten in de luxe dat we kúnnen vasten, zij moeten wel. En niet één dag in de week, nee bijna elke dag weer. Als ik daar aan denk is wat wij proberen te gaan doen nog niet veel. Maar het is in ieder geval een stukje solidariteit met de mensen die het zoveel minder hebben dan wij. Ook kunnen we op deze manier wat mensen helpen met het geld dat wij uit onze monden gespaard hebben. Ik ga straks vol enthousiasme de Veertigdagen- of Vastentijd in. Vooral in de wetenschap dat ik het met een aantal anderen samen ga doen.
Pastor Gerard Remmers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten