Jozef omhelsde
de Zoon van de hemelse Vader,
als een pasgeborene,
en hij diende Hem als zijn God.
Het Kind behaagde hem
als de goedheid zelve;
en Hij vereerde hem
als de rechtvaardige bij uitstek.
Groot was zijn verbazing!
"Hoe komt het toch,
Zoon van de Allerhoogste,
om Jou als zoon te hebben?
Ik was geërgerd door je moeder,
Ik wilde haar verstoten.
Ik wist niet
dat er in haar schoot een grote
schat was,
die me in mijn armoede,
plotseling rijk maakte."
"Koning David heeft
mijn ras laten ontstaan
en heeft de kroon aanvaard.
Wat is de armoede groot
waarin ik ben beland!
In plaats van koning ben ik arbeider.
Maar een kroon kwam tot mij,
want op mijn hart rust
de Meester van alle kronen."
(H. Efraïm [ca. 306-373], Diaken in Syrië)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten