Dat is een vraag die me nog steeds regelmatig gesteld wordt. Vaak door mensen die al jaren niet meer gaan. Blijkbaar zit het hun ergens toch niet helemaal lekker. Meestal schieten ze gelijk in de verdediging. Je krijgt dan opmerkingen te horen als: de kerk heeft het er zelf naar gemaakt. Of: de kerk heeft zolang het misbruikschandaal onder de tafel proberen te schuiven. Of: door steeds maar conservatieve bisschoppen te benoemen is de kerk vervreemd van de gelovigen. Of: hadden ze het latijn maar niet moeten afschaffen. Of: wij hebben jaren een waardeloze pastoor gehad. U hebt er geen idee van hoe inventief mensen zijn in het bedenken van redenen om niet meer naar de kerk te gaan. Want er zijn nog veel en veel meer excuses te bedenken. En nu ben ik de laatste om te ontkennen dat er grote fouten gemaakt zijn in het verleden en misschien nog wel. Maar is dat een reden om de kerk de rug toe te keren? Want we moeten niet vergeten: dé kerk zijn niet enkel de bisschoppen en de pastoors, dé kerk zijn de gelovige mensen die samen willen komen rond Gods woord. En het is vanzelfsprekend dat dit niet altijd even inspirerend is. Je kunt het niet iedereen constant naar de zin maken.
Toen ik jong was, en dat is inmiddels al weer heel wat jaren terug, was het nog het gebruik dat de meeste mensen iedere week trouw de kerk bezochten. Maar jonge mensen hadden, ook toen al, niet altijd zin. Ze begonnen steeds meer weg te blijven. Dat gebeurde mij ook. Maar ik had toch het gevoel dat ik iets miste. Toen dacht ik bij mezelf: Wat vind ik nu eigenlijk in die kerk? En dat bleek heel verschillend te zijn. Soms werd ik geraakt door een lezing, soms door een stukje uit een preek. Het kon ook de tekst van een lied zijn of de sfeer van het gebouw. Kortom er was altijd wel iets dat mij aansprak. Sinds die tijd ben ik weer een trouw kerkganger geworden. Kerk ben je niet alleen. Mensen die niet meer gaan zeggen me wel eens: Maar ik geloof wel hoor. En ik kan thuis ook bidden. Daar heb ik die kerk niet voor nodig. En dat betwijfel ik juist. Natuurlijk kun je thuis bidden. En het is ook goed als je dat doet. Maar of je de kerk dan kunt missen betwijfel ik. Ik zeg wel eens: geloof kun je vergelijken met een plant. Als je een plant niet verzorgt en regelmatig voeding en water en aandacht geeft, gaat hij onherroepelijk dood. Zo is het ook met geloof. Ook dat moet je regelmatig voeden. En voor mij voed je dat geloof het beste door regelmatig samen te vieren. Door samen met anderen te luisteren naar Gods woord. Door samen met anderen te vieren in een dienst van woord, gebed en communie. Dan voed je je geloof en blijft het een levend een onmisbaar deel van je leven.
p. Gerard Remmers, kapucijn.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten