Door zachte winters
beginnen ze er elk jaar vroeger aan:
bossen gele paasbloemen
langs wegen, in parken, op bermen.
Profeten van de lente
en van verrijzenis.
Met toenemende verbazing
in verminderde belangstelling.
Paasbloemen, zie ons hier toch staan.
Wat staan wij hier te zwaaien,
als mensen niet meer bewegen?
Tegendraads volhouden
met feestelijke kleuren
tot het graf weer opengaat
en het leven naar buiten komt.
Hoe vroeger, hoe beter.
Zoals die morgen van Pasen.
Maria dacht dat het
de tuinman was.
(naar een gedicht van Johan Bonny)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten