Regelmatig ben ik onder de indruk, wanneer ik van mensen hoor hoe ze dagelijks tijd maken voor gebed. Veel momenten overdag lenen zich ervoor om even te bidden, zoals aan het begin van de nieuwe dag, bij de maaltijden en vlak voor het slapen gaan. En als mensen toch even langs de kerk komen, gaan ze in de Mariakapel een kaarsje aansteken. Een biddend mens leeft vanuit God.
Bidden hoeft niet moeilijk te zijn. Toch kan het soms helpen als je even op weg wordt geholpen. Een boekje met gebeden kan inspireren of de kralen van de rozenkrans geven houvast. Wist u dat je ook kunt bidden door je vingers langs te gaan? Je kunt bidden aan de hand van je vingers!
De duim is de vinger die het dichtst bij je zit. Begin dus te bidden voor diegenen die je het meest nabij zijn. Dat zijn de mensen die het snelst in onze gedachten komen. Het is een ‘aangename verplichting’ om voor onze geliefden te bidden.
De volgende vinger is de wijsvinger. Bid voor degenen die je onderwijzen, je raad geven en genezing brengen. Zij hebben steun en wijsheid nodig om anderen de juiste richting te wijzen. Gedenk hen altijd in je gebeden.
De daaropvolgende vinger is de langste, de middelvinger. Die herinnert ons aan onze leiders, de regeringen en allen die in de maatschappij verantwoordelijkheid dragen. Zij hebben Gods leiding nodig.
De vierde vinger is de ringvinger. Misschien verbaast het u, maar dat is onze zwakste vinger. Die mag ons herinneren om ook voor de zwakken te bidden, de zieken en mensen met problemen. Zij hebben ons gebed nodig.
Tenslotte hebben we onze kleinste vinger, de kleinste van allemaal. Je pink mag je eraan herinneren ook voor jezelf te bidden. Wanneer je voor de andere vier groepen gebeden hebt, zul je in staat zijn om je eigen vragen in het juiste perspectief te zien. Dan ben je in staat om op een betere manier te bidden voor wat je zelf nodig hebt.
pastoor Tilma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten