"Jezus bracht de nacht door in gebed tot God"
Wij kunnen God niet vinden in lawaai en drukte. De natuur: de bomen, de bloemen en het gras, groeien in stilte. De sterren, de maan en de zon bewegen in stilte. Wat wij zeggen is niet belangrijk, maar wat God tot ons zegt en wat Hij anderen door middel van ons vertelt wel. Hij luistert in stilte naar ons; Hij spreekt in stilte tot onze ziel. In stilte wordt ons het voorrecht geschonken te mogen luisteren naar Zijn stem.
Stilte van onze ogen.
Stilte van onze oren.
Stilte van onze mond.
Stilte van onze geest.
In de stilte van het hart
spreekt God.
Stilte van het hart is nodig om God overal te kunnen horen — in het sluiten van de deur, in iemand die je nodig heeft, in de zingende vogels, in de bloemen, in de dieren. Als we behoedzaam omgaan met stilte, is het gemakkelijk om te bidden. Er wordt zoveel gepraat, zoveel herhaald, er worden zoveel verhalen opgedist in woord en geschrift. Ons gebedsleven heeft zoveel te lijden omdat ons hart niet stil is. Ik zal meer zorg dragen voor de stilte van mijn hart, zodat ik in de stilte van mijn hart Zijn woorden van troost kan horen en ik vanuit de volheid van mijn hart Jezus troost in de verbijsterende vermomming van de armen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten