Vakantie ...

Nu het ergste rond de Corona voorbij lijkt te zijn, en ik zeg met nadruk LIJKT, gaan we weer een beetje aan de vakantie denken. Voor veel mensen was de afgelopen periode verschrikkelijk. Jonge mensen die maar heel weinig echt contact hadden met hen vrienden. Je hoorde ouderen nog wel eens zeggen: die jongelui hebben niets te klagen. Ze hebben allerlei sociale media, ze kunnen gamen, ze kunnen via de moderne communicatiemiddelen zoveel contacten hebben als ze willen. Maar dat is toch heel wat anders dan gewoon in dezelfde ruimte met je vrienden zijn. Nee, ouderen, daar was het niet zo moeilijk voor. Die komen toch al niet zo vaak uit huis. Maar je zult maar gebonden zijn aan huis en je kleinkinderen niet eens kunnen knuffelen. Voor elke leeftijdscategorie was het gewoon een heel zwaar jaar. En de een kon daar nu eenmaal wat gemakkelijker mee omgaan dan de ander. Maar nu lijkt het zo langzamerhand weer de goede kant op te gaan. Ik vind voor mijzelf het prettigste dat ik niet meer overal met zo’n mondkapje voor hoef. Je bril beslaat en je krijgt minder lucht. Niet aangenaam. 

Maar nu hoor je de mensen weer steeds meer praten over een vakantie die ze gaan maken. Even alle ellende vergeten en er lekker van gaan genieten. Ook de pastores hebben hun vakanties gepland. Ikzelf ga al jaren met goede vrienden van mij naar Oostenrijk. Altijd naar hetzelfde dal zodat het daar bijna ons ‘tweede thuis’ is geworden. Maar stel dat het dit jaar weer niet had kunnen doorgaan. Had ik dat heel erg gevonden? Jammer wel. Ik vind het heerlijk om tussen de bergen te zijn. Maar heel erg? Ik denk het niet. Maar ik heb gemakkelijk praten. Ik heb een fijn appartement met een ruim balkon en ik woon niet ergens driehoog achter in de grote stad. Ik ben nog mobiel en houd van wandelen en fietsen en ik ben niet gekluisterd aan een rolstoel. Ik heb overal in het land vrienden en bekenden wonen en rijd auto. Ik vermaak me toch wel in mijn vrije tijd. Maar voor al die mensen die dat niet (meer) hebben is de vakantie vaak helemaal niet zo’n leuke tijd. Iedereen gaat erop uit en jij zit thuis. Mensen die anders nog wel eens op bezoek komen zitten in het buitenland. Laten we in deze vakantieperiode juist eens denken aan al die mensen voor wie vakantie enkel maar een woord is. Vaak ouderen of gehandicapten; vaak mensen die het financieel al zo moeilijk hebben. Bedenk eens een manier om het ook voor hen een beetje een andere tijd te laten zijn. Misschien een extra bezoek of gewoon een klein presentje. Dan kan voor veel meer mensen deze vakantietijd toch een leuke en fijne periode worden. Allemaal ook namens de andere pastores: een goede vakantietijd.

Pastor Gerard Remmers, kapucijn.