Het lijkt zo langzamerhand allemaal weer wat normaler te worden. We mogen op vakantie gaan, maar moeten nog wel voorzichtig zijn. De anderhalve meter afstand wordt steeds moeilijker voor vele mensen, terwijl het juist ons heeft beschermd tegen dat verschrikkelijke virus. Maar wordt alles wel weer normaal? Kunnen we terug naar het oude? Weer drie zoenen bij een ontmoeting, een ferme handdruk, een schouderklopje; daar hebben velen van ons wel behoefte aan, maar kan het?
De regering zegt van niet , het RIVM zegt van niet, en de Nederlandse Bisdommen delen die mening ook: we moeten voorzichtig zijn en zorg hebben voor en om elkaar.
Hoewel het lijkt dat na 1 juli, als onze kerken weer gebruikt gaan worden voor de reguliere vieringen dat alles weer normaal gaat worden. We gaan verder met het kerkelijk jaar; de vierde zondag door het jaar en de liturgische kleur is groen. Maar dat staat al jaren vast en toch zal het vieren in onze kerken anders zijn. Alles volgens de regels, een maximaal aantal mensen in de kerk, Communie wordt uitgereikt met een liturgische pincet van achter scherm. Dit alles om de kans op besmetting en verspreiding van het virus te voorkomen, daarom zang van een cantor, geen collecte tijdens de vieringen maar mandjes achterin de kerk. Vaste looproutes en die anderhalve meter afstand bewaren.
Hoeveel zal er in deze periode niet gebeden zijn voor herstel, genezing en het niet oplopen van dit virus. Mogen al die gebeden, waar of wanneer dan ook uit gesproken, ons de kracht geven om ondanks dat alles weer ‘normaal’ lijkt te worden, dat te doen wat van ons gevraagd wordt. Mogen wij daartoe de Geest ontvangen voor kracht en hoop, maar ook voor troost.
Worden het wel weer gewone zondagen: weer op zaterdag of zondag naar je vertrouwde kerk, geen live verbindingen meer met de verschillende kerken, of zijn we veranderd en hebben we juist nu de behoefte om ons geloof met elkaar te delen, niet meer van de bank of onze gemakkelijke stoel, maar gewoon elkaar kunnen aankijken in de kerk en de Eucharistie of viering mee te vieren; je zit er gewoon weer tussen in.
Wij zien er naar uit u weer te ontmoeten tijdens deze vieringen om juist samen met elkaar dit te vieren.
Namens de pastores van de vijfhoek; Toon Jorink, diaken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten