****
Regelmatig maak ik samen met mijn dierbare een stevig ommetje door polder, langs vaart en sloot, over dijkjes, bruggetjes en hekjes. Drie elementen uit het zonnelied van Franciscus komen hier in het oude West-Friese land samen. Broeder wind, zuster water en zuster onze moeder aarde, die ons draagt en ons voedt.
Langs de polderwegen staan lange rijen bomen hun kruinen reikend naar de hemel. Bomen zijn als goede vrienden. Ze bieden zuurstof en beschutting, rust en wijsheid, ze bekijken de wereld vanuit een ander perspectief, ze zijn een uitkijkpost. Zoals één vriend jouw rots in de branding is, zo kan één boom een volledig landschap domineren. Ook in de Bijbel is er vaak sprake van bomen. Bomen als teken van hoop en van leven. In Psalm 1, 3 kan men lezen: Hij is als een boom, geworteld aan stromend water, die elk seizoen opnieuw vrucht draagt; nooit zullen zijn bladeren verdorren, alles wat hij doet brengt hij tot een goed einde. Hier wordt iemand die Gods wet volgt vergeleken met een boom die vruchten voortbrengt.
Bomen betekenen veel voor de mens en zijn heel belangrijk voor de leefbaarheid in onze omgeving. Bomen zijn als vrienden waar we ons graag mee willen omringen. Er kunnen er niet genoeg van zijn…….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten