Er zijn twee manieren van leven: je kunt je in angst afsluiten van de wereld, bang voor wat de toekomst je misschien brengen zal. Je kunt je ook in vreugde openstellen voor je omgeving, vol van wat er in het hier nu gebeurt. De gave van de geest brengt je van de ene manier van leven naar de andere. Iedereen die de
geest van God ontvangt, mag zich vullen met zijn levensadem en erop vertrouwen dat Hij op ieder moment in hem is, in hem aan het werk is.
Is het daarom dat zowel in Nieuwe Niedorp als in ’t Veld kermis gevierd wordt met Pinksteren. Dat het leven even anders wordt dan het elke dag is. Het nieuws brengt een wereld bij ons thuis die niet de onze is. Geweld, haat, hongersnood en moord en doodslag; dat slaan we op in onze gedachten en kunnen vaak niet positief tegen de wereld aankijken. Nergens is er echt rust. We zijn alleen maar bezig veelal met onszelf en onze gezinnen. Waar is de Geest die naar anderen mag gaan om deze wereld tot een betere wereld te maken.
Het zijn juiste die hele kleine lichtpuntjes in ons leven die ons op de been houden: samen plezier beleven, samen iets vieren: b.v. Nederlands Kampioen Handbal, maar ook dat er weer een nieuw jaar er aan komt als de diploma’s zijn behaald en de basisschool wordt afgesloten.
Kunnen wij net als de leerlingen van Jezus, onze deuren en ramen open zetten om het goede nieuws te vertellen dat we mogen leven met een goede geest. Een geest die ons leven misschien als een wervelwind laat zijn maar steeds meer positief nieuw komt brengen. Dan krijgen we een andere kijk op de wereld, daar waar mensen oog en oor hebben voor elkaar en elkaar kunnen begrijpen: dezelfde taak spreken om samen verder te gaan. Mag die Geest ons niet alleen steunen maar ons ook in vuur en vlam zetten om samen op weg te gaan. De weg die Jezus ons heeft voortgeleefd. Mogen wij in dat vuur iets van God herkennen en mag de vlam die klein begint in ons steeds groter worden en anderen aansteken om samen op weg te gaan en elkaar zien als jouw gelijke.
Kermis en Pinksteren hebben alles met elkaar te maken; want zonder een goede geest geen goede kermis. Mag er niet alleen tijdens de kermis een goede geest zijn maar elke dag beseffen dat we net als de leerlingen van Jezus proberen dat de weg die Jezus ging de juiste is: samen op weg, ieder met zijn eigen talenten. Dan hoeven we ons niet meer af te sluiten voor de wereld van nu, maar samen er aan werken dat het beter kan, juist met de Goede Geest die ons sterkt om door te gaan en ons troost als het ons tegen zit.
Toon Jorink, diaken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten