Kerstmis en de jaarwisseling is net achter de rug. Moet je dan nu al over Pasen beginnen? Het klinkt een beetje absurd. En toch is het helemaal niet zo vreemd. Maar Pasen is pas op 17 april hoor je dan. Dat klopt. Maar we vergeten dan dat aan Pasen een periode vooraf gaat. Dat is de zg. Veertigdagentijd, vroeger beter bekend als de grote Vasten. Die vastentijd kun je qua omvang wel een beetje vergelijken met de Ramadan. De vastenmaand van de Islam. Maar de vastentijd van de katholieken was beduidend minder zwaar. Overdag mocht er, zij het met mate, gewoon gegeten worden. En op water en koffie en thee stond helemaal geen beperking. Er werd niet gesnoept. Als kinderen hadden we ons vastentrommeltje, waar het gekregen snoep in ging. Er werd wel soberder gegeten. Veel mensen probeerden in die tijd ook wel om niet te roken. Een hele opgave in de tijd dat bijna iedereen rookte. Die vastentijd bestaat niet meer. De vastentijd werd vervangen door de Veertigdagentijd. Veertig dagen (behalve de zondagen) voor Pasen waarin we nadenken over het lijden en sterven van Christus. De bedoeling was dat je je in die tijd, net als vroeger in de vastentijd, het nodige zou ontzeggen. Wat je daarmee uitspaarde werd gegeven aan de Vastenactie. Op deze manier sneed het mes aan twee kanten. De mensen versoberden wat én de derde wereld profiteerde ervan. Helaas bleef dit meestal bij goede bedoelingen. De meeste mensen stopten heus wel wat geld in het vastenzakje maar zichzelf wat ontzeggen gebeurde niet zo heel veel. In dit opzicht ben ik wel eens jaloers op de mensen van de Islam. Zij nemen hun vastentijd bloedserieus (tenminste heel veel Islamieten). Van zonsopgang tot zonsondergang wordt het niet gegeten en gedronken. En het slot van de Ramadan is echt een groot feest. In het verleden heb ik wel geprobeerd om mensen op te roepen om de Veertigdagentijd weer wat serieuzer op te vatten. Ik vroeg mensen om samen met mij een dag per week te leven op water en brood en het geld dat zo uitgespaard werd aan de vastenactie te geven. De laatste jaren kreeg ik niemand zo gek om met me mee te doen. Dan heb je zelf ook de neiging om het maar te laten waaien. Dit jaar een nieuwe poging. Wie doet er met mij mee? In de Veertigdagentijd een dag in de week leven op water en brood. Er wordt steeds meer gepropageerd hoe zinvol het is om te vasten. Doe je het niet om jezelf wat beter te kunnen beheersen dan zou je het kunnen doen voor je eigen welbevinden. Wie er mee doet graag een mailtje aan remmersgerard@gmail.com. Ik stuur dan elke week een stimulerende boodschap. Ik ben benieuwd.
Gerard Remmers, kapucijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten