Informatie en inspiratiebron van de parochie Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen, Nieuwe Niedorp
zondag 29 december 2019
Zij die het leven van het kind willen...
Een engel verscheen in de droom van Jozef en waarschuwde hem dat Herodus het kind Jezus zocht om Hem van het leven te beroven: "Sta op zei hij tegen hem, neem het kind en zijn moeder en vlucht naar Egypte". Jezus die nog maar net was geboren, wordt dus vervolgd om gedood te worden... Jozef gehoorzaamt de stem van de engel zonder aarzelen; hij waarschuwt zijn heilige bruid. Hij neemt enkele spullen mee die hij kon dragen, om zijn beroep in Egypte uit te kunnen oefenen en om zijn familie te kunnen onderhouden. Maria van haar kant verzamelt in een klein pakketje de noodzakelijke doeken voor haar kind; daarna, toen ze bij de wieg kwam waar Hij lag, viel ze op de knieƫn en kuste de voetjes van haar lieve zoontje, en in tranen uit tederheid, zei ze tegen Hem: "Och mijn zoon en mijn God, Jij bent op de wereld gekomen om de mensen te redden; nauwelijks ben Je nog maar geboren of de mensen zoeken Je al om Je te doden!" Toen nam ze Hem in haar armen en al huilend sloot het echtpaar de deur en ging in de nacht op weg...
Mijn lieve Jezus, U bent koning van de hemel en ik zie U nu als kind en dwalen als een vluchteling. Wie zoekt U? Zeg het mij. Ik ben bewogen door medeleven bij het zien van uw armoede en uw nederigheid; maar wat me nog dieper aangrijpt is de duistere ondankbaarheid waarmee ik U behandeld zie worden door hen, die U komt redden. U huilt en ik huil ook omdat ik een van hen was die U hebben geminacht en vervolgd; maar weet dat ik nu uw genade prefereer boven alle koninkrijken van de wereld.
H. Alfonsus Maria van Liguori, meditatie voor de Octaaf van Epifanie, nr. 3
zaterdag 14 december 2019
Hoor de engelen zingen!
“Hoor, de englen zingen d’eer
van de nieuw geboren Heer. …”
Zingen hoort bij Kerstmis. Vertedering, verwondering en blijdschap klinkt door in de kerstliederen die ook wij weer volop zullen zingen. Bij de geboorte van Jezus zongen de engelen: “Eer aan God in den hoge en vrede op aarde aan de mensen”. Ze loofden God, omdat het kind in de kribbe niet zomaar een kind was (voor zover je dat van kinderen kunt zeggen), maar Gods Zoon.
“… Vreed’op aarde, ’t is vervuld:
God verzoent der mensen schuld.”
Zo gaat de tekst van het kerstlied verder. ‘Verzoening’ is misschien niet onze eerste gedachte bij Kerstmis. Toch wijst de dichter van het lied hiermee op het levensdoel van Jezus: de verzoening tussen God en mensen. Een verzoening die Jezus zelf belichaamt: helemaal Gods Zoon en ook helemaal mens, God-met-ons.
In het kerstkind laat God zien dat Hij ons aanneemt zoals we zijn, met al onze tekorten. We mogen er zijn. Jezus laat het in zijn leven zien: Hij verkondigt een boodschap van vergeving voor ieder die zich tot God wil bekeren. Zo opent Hij een bron van “vrede op aarde aan de mensen van Gods welbehagen”. Een nieuw begin voor wie weer met God verder wil. Kortom: met Kerstmis vieren we niet alleen Jezus’ geboorte, maar het nieuwe leven dat Hij aan ons allemaal heeft gebracht. Door Hem worden we herboren tot kinderen van God. Als dat geen reden tot zingen is! Geen wonder dat het bovengenoemde kerstlied afsluit met:
“… dat wij ongerept en rein
nieuw geboren zouden zijn.”
Mede namens de diakens, Toon Jorink en Hans Bruin, wens ik u een zalig Kerstmis toe!
Pastoor Tilma
woensdag 11 december 2019
Adventtijd 2019
We staan in een traditie van mensen die uitzien naar het nieuwe licht.
We zijn hier samen gekomen
om een stukje weg af te leggen naar Kerstmis toe.
Het is een droom met menen te wonen
waar iedereen het goed heeft met elkaar
en zo samen aan een warm huis te bouwen.
Daaraan willen we werken in deze adventsperiode.
Daarvoor steken we een adventskaars aan.
Advent is de oefentijd
om deuren in ons leven te openen
om grendels weg te schuiven,
om ongeziene mensen de kans te geven binnen te komen.
Je laten raken door de klank van hun stilzwijgen
en je het aantrekken.
We zijn hier samen gekomen
om een stukje weg af te leggen naar Kerstmis toe.
Het is een droom met menen te wonen
waar iedereen het goed heeft met elkaar
en zo samen aan een warm huis te bouwen.
Daaraan willen we werken in deze adventsperiode.
Daarvoor steken we een adventskaars aan.
Advent is de oefentijd
om deuren in ons leven te openen
om grendels weg te schuiven,
om ongeziene mensen de kans te geven binnen te komen.
Je laten raken door de klank van hun stilzwijgen
en je het aantrekken.
Advent is uitgelezen tijd om te leren zien
hoe het Kerstkind in deze wereld mens wordt,
zichtbaar en voelbaar als 'Ik ben er voor u'.
En daarom ook de uitgelezen tijd te zoeken
hoe wij kunnen samenwerken.
Daarom zijn wij hier bijeen
en wij hopen dat het ons hart mag openen
voor de tekenen van de komst het Kerstkind in
onze wereld
en in ons leven.
Durven wij nog te dromen?
Te dromen over een nieuwe en betere wereld?
Durven wij mensen van HOOP te zijn??
Annemiek Wijnker Hoedjes
Abonneren op:
Posts (Atom)