Sint Maarten

Het duurt nog maar een paar nachten en dan mogen de kinderen weer langs de deur gaan, zoals zij dat kunnen zingen: langs de deuren leuren om snoep op te zeuren. Hoewel dit negatief klinkt heeft het juist iets positief als het verhaal van Sint Maarten daarbij wordt verteld. Een jonge soldaat helpt een arme man die het koud heeft door zijn mantel te delen met hem. Het is dat geven wat de ander kan gebruiken. Op maandag 11 november is er een viering rondom die Sint Maarten en alle kinderen zijn uitgenodigd. Het maakt niet uit waar je vandaan komt; je bent welkom met je lampion

SINT MAARTENVIERING

IN DE H. MARTINUSKERK 

IN ’T VELD OM 16.30 UUR.

Wij merken het, het wordt steeds vroeger donker. De gordijnen sluiten weer steeds vroeger en zeker het nu kouder wordt brandt de kachel. Nog een aantal weken en dan sluiten we het kerkelijk jaar af en de feestdagen staan weer voor de deur. Er wordt nu al geoefend en misschien wordt er thuis ook al gepland hoe of wat met de feestdagen. De tijd vliegt zeker als je ouder wordt lijkt het steeds sneller te gaan. Toch hebben we tijd nodig om dat te kunnen doen in ons leven dat er echt toe doet. Zoals u hier boven hebt kunnen lezen gaat het eerst om geven aan hen die vragen, geven aan hen die je wilt verrassen met Sinterklaas, die binnenkort weer in ons land aankomt en dan na de donkerperiode van de Advent daarvoor. Een periode waarin we ons kunnen voor bereiden op het Licht dat komt.

Jij bent vroeg dit jaar om over Kerstmis te schrijven kan u denken, maar lagen de pepernoten ook al niet in augustus in de winkel en zien we tijdens de reclame ook al niet reclames over de Sint. De tuincentra hebben allemaal hun kerstshow al helemaal opgetuigd. Het gaat om de tijd die we er aan besteden en de  wijze waarop: het gaat er om wat ons hart ons ingeeft en dat ook laat zien. Eigenlijk mogen dat ieder dag weer doen: elkaar geven waar wij blij van worden. Zo kan de donker tijd een tijd worden dat verlicht wordt door de harten van anderen. Was het niet Jezus die liet zien dat er juist in de donkerte er steeds licht is. Mogen wij zijn voorbeeld volgen.

Toon Jorink, diaken

Uitnodiging: Maria-viering Zaterdag 2 november, thema Allerheiligen.

Nog een paar dagen en dan is het weer november. In deze maand laten de bomen hun bladeren vallen en wordt het steeds eerder donker. Het licht gaat vroeg aan en misschien branden we wel kaarsjes thuis. Met een warme kachel en het kaarslicht is het best wel gezellig zo. In de kerk vieren we op 1 november Allerheiligen het hoogfeest welke bedoeld is om in één viering alle bekende en onbekende heiligen te eren. Deze heiligen zijn alle personen die in het hiernamaals bij God zijn. Zij zijn de bemiddelaars voor de biddende kerk op aarde, voorsprekers voor hun strijdende en lijdende zusters en broeders.

In de katholieke en orthodoxe leer moeten de heiligen vereerd worden omdat zij als het ware een venster zijn op de heiligheid van God.

Zo rond Maria willen we, samen met u, op deze zaterdagmorgen in de sacristie van onze Kloosterkerk, zoals we altijd doen, stilstaan bij de heilige maagd Maria, maar deze keer staan we ook een moment stil bij de heiligen die ons persoonlijk raken.

De kerk is vanaf 09:45 uur open en om 10:00 uur beginnen we met een korte inleiding, vervolgens bidden we samen een Rozenhoedje en sluiten we af met een gebed.

Er is gelegenheid om een kaarsje op te steken.

Natuurlijk is er na afloop weer een heerlijk kopje koffie en thee. Elke keer weer een waardevolle afsluiting van ons Maria uurtje.

We ontmoeten u graag op zaterdag 2 november!!

Met een hartelijke groet,

Annemiek Wijnker Hoedjes en Hans van Eck

Allerzielen 2024

“We blijven namen noemen” is het thema van de Allerzielenviering in de Kloosterkerk op zaterdag 2 november, aanvang 19 uur, waarvoor wij u van harte uitnodigen.

Juist op die dag beseffen we meer dan anders dat het leven broos en eindig is. We willen stil staan bij het verdriet en gemis van dierbaren. De dood van een naaste kan als een steen op de maag liggen. Extra verdrietig is het wanneer de naam van de overledene niet genoemd mag of kan worden, want zolang we de naam van een overledene blijven noemen blijft hij of zij voor ons levend. 

Tijdens de viering zullen de namen van de degene van wie we het afgelopen jaar in onze Kloosterkerk afscheid hebben genomen worden genoemd. Er zal zang en muziek klinken en er worden gedichten voorgedragen. Samen staan we stil bij alle mensen die we moeten missen. Door dit samen te doen weet je dat je niet alleen bent, dat je er niet alleen voor staat. 

Na de viering kunt u ons sfeervol verlichte kerkhof bezoeken, een lichtje plaatsen bij het graf van een dierbare, bij het kindermonumentje of de gedenkboom. Onlangs is op ons kerkhof een kapelletje geplaatst wat op deze avond ook in het licht gezet zal worden. 

Daarna is er achter in de kerk gelegenheid om samen te komen en een kopje koffie of thee te drinken. Iedereen die iemand moet missen is van harte welkom.

De Allerzielen werkgroep

 

Never Turn(s) Back .....

Heeft u het ook gelezen in de Niedorper van afgelopen week? Daar onder het kopje R.K. Parochie Nieuwe Niedorp... aanstaande zondag 27 oktober zingt het ritmisch koor uit Waarland, gevolgd door 'waarin diverse parochianen uit Niedorp zingen'. Ok zult u misschien denken, diverse parochianen uit Niedorp, hoe dat zo.... Ieder geval zo ging het bij mij en na enig graven in mijn geheugen kwam ik uit bij Timeless. Misschien weet u het nog, Timeless was het ritmisch koor van de Kloosterkerk en met hun zang en in het bijzonder de gospels wisten zij de kerk regelmatig in vervoering te brengen. Een keer per maand zongen zij in onze kerk en ook weleens daar buiten. Onder de bezielende leiding van Mw. Cis van Dam-Janssen beleefde het koor haar hoogtijdagen. En er stond wat ..., zo rond 50 leden groot. Het koor was ook gezegend met een aantal talentvolle solisten die net dat extra gaven wat het koor zo bijzonder maakte. Alles tezamen reden voor vele parochianen om, wanneer Timeless optrad, naar de kerk te komen. 

In maart 2002 werd er een CD opgenomen in het kerkje van Valkkoog. Lezende in het inlegvel van de cd bestaat het koor in 2002 bijna 30 jaar. Verder valt te lezen dat het koor ook uitstapjes maakte naar andere muziekstijlen en muzikale-werkvormen en dat de gospelmuziek zijn intrede deed. Een aantal nummers op de CD getuigen daarvan , ik denk aan I'm On My Way To Canaanland, O Happy Day, Never Turn Back en Give Me That Old Time Religion / Jesus On The Mainline. 

Gaande de tijd, soms tegen de stroom in, wist het koor zich te handhaven totdat in het voorjaar van 2017, na bijna 45 jaar, uiteindelijk het doek viel voor Timeless. De koorleden van dat moment gingen ieder hun eigen weg, sommigen gingen naar het gemengd koor St, Caecillia en anderen kwamen terecht bij het ritmisch koor Waarland. Juist... het koor dat aanstaande zondag in onze kerk zingt. 

Na dit alles heb ik samen met mijn dierbare toch even de cd in het laatje van de cd speler geschoven. Het eerste wat bij mij op kwam was wow, wat is dit goed! De cd tot in de kleine uurtjes uitgeluisterd. Hoewel ik er in die tijd nog niet bij was kwamen de mooie herinneringen aan dit koor weer terug. Misschien heeft u deze cd ook nog in bezit en ligt het weggestopt in een uithoek van een kast of ligt het in een doos op zolder. Ik zou zeggen zoek hem op en speel hem, desnoods in de auto, weer eens keertje af en laat u meenemen!

Van het een komt het ander en op mijn verdere zoektocht trof ik op YouTube een paar filmpjes aan van Timeless, ooit gemaakt door  Johan Wit. Deze is van een concert in de Kloosterkerk op 8 september 2000 en let op de gospel jurken....

Graag wil ik, juist vanwege deze gelegenheid, u van harte uitnodigen voor de viering van komende zondag 27 oktober, 10:00 uur in de Kloosterkerk. 

Weet u allen van harte welkom!!!!

Hans van Eck, koorlid Timeless van 2008 - 2017

 

In de stilte .....

 

In de stilte gebeuren de grote dingen.

Niet in het rumoer en in het vertoon

van de uiterlijke gebeurtenissen,

maar in de klaarheid van het innerlijke zien,

in de stille beweging van het beslissen,

in het geheime offeren en overwinnen.

Wanneer het hart

door de liefde wordt aangeraakt

en de vrijheid van geest tot de daad wordt geroepen.

De stille machten zijn de werkelijke sterkte.

Romano Guardini.                               

Mariaviering met Rozenhoedje bidden in de Kloosterkerk op zaterdag 5 oktober 2024 te Nieuwe Niedorp.

Welnu, we zijn weer in de oktobermaand, ook wel Mariamaand genoemd. Oktober werd uitgeroepen tot Mariamaand met het accent op het bidden van de Rozenkrans. De herfst doet haar intrede. In de maand oktober voltooit zich in de natuur wat in de zomer is begonnen. We keren ons weer wat meer naar binnen. En zijn nu minder naar buiten gericht. Er komt weer wat meer tijd voor rust en bezinning. Een Rozenhoedje bidden kan ons daarbij helpen.

Op 7 oktober, vieren we het feest  ‘Maria van de Rozenkrans’. Een goede gelegenheid om eens stil te staan bij de betekenis van de Rozenkrans. Veel mensen, bidden regelmatig de Rozenkrans. Soms voelen we ons alleen in ons leven, ondanks de mensen om ons heen. Wij hebben houvast nodig. Ontelbare mensen hebben in de Rozenkrans dat houvast gevonden. Terwijl tijdens het bidden de kralen door je vingers glijden, voel je de troost van rust, van vrede. Je voelt je verbonden met mensen, maar vooral met Maria. Die vredige rust mag ons blijvend hoopvol stemmen. Bemoediging en hoop is wat wij nu nodig hebben! Zolang we blijven hopen, kan iedere stap een stap in de goede richting zijn. Daarom is er zaterdag 5 oktober om 10.00 uur een Mariaviering met als thema ‘Hoop’. Er is gelegenheid om samen het Rozenhoedje te bidden. Een half uurtje luisteren naar muziek, gebed en stilte. Ook is er gelegenheid om een kaarsje op te steken. Ieder heeft zijn of haar eigen intenties. ‘Bidden met Maria is niet stilstaan en blijven staren in de vuurglans, maar koude handen in de jouwe nemen en ze verwarmen, mensen binnenhalen bij de haard van Liefdesvuur‘.

9.45 uur is de kerk open. Iedereen is van harte welkom.

Na de viering is er tijd voor weer gezellig koffiedrinken.

We hopen dat u, dat jij ook komt. Weet je welkom.

Tot ziens op zaterdag 5 oktober  in de Kloosterkerk.

Hartelijke groet, Hans van Eck en Annemiek Wijnker Hoedjes

Alles weer gewoon ......

Terwijl ik dit schrijf is het de laatste zomerse dag van dit jaar. Een zomer met vele hoogte en dieptepunten als je naar het weer kijkt. Maar hoe zit het met je leven, zijn daar hoogte en dieptepunten die u ervaren hebt. Velen kunnen die opnoemen, maar er zijn ook mensen die blijkbaar alles als gewoon hebben ervaren en zelfs na lang nadenken niets kunnen benoemen. Maar als je dan doorvraagt komen er altijd wel mooie en minder mooie momenten naar boven. Eigenlijk is ons leven niet altijd gewoon. Ieder van ons heeft wel iets waar naar uitgekeken wordt of iets wat gestolen kan worden. 

De vakanties voorbij, alles wordt weer gewoon. Is dat zo, of willen wij dat zo. Kinderen gaan voor het eerst naar het basisonderwijs of het voorgezet onderwijs, gaan het huis uit om in een stad te studeren. Zeker bij de laatste komt er in het weekend weer alles op je af dat wat je niet gewend bent: wassen en zorgen dat de tas voor zondagavond weer gepakt is. En door de week dan: zorgen dat de kinderen op tijd op school zijn en weer op tijd worden opgehaald, de sportvereniging begint weer: training. 

De vakanties voorbij in onze parochies: eigenlijk alleen de vergaderingen en de repetities van de koren staan in de zomer op een laag pitje, maar de kerk draait door ook de hele zomer. En wat is dan mooi op mensen weer te ontmoeten, of kennis mee te maken. Samen maken we het tot een levende gemeenschap, juist door samen te zijn. Dan is alles weer gewoon.

Mogen wij allemaal beseffen dat juist het gewone zo bijzonder is. Jezus een man uit een gewoon gezin, liet zien dat juist het gewone bijzonder was. Niemand uitsluiten, opkomen voor hen die het minder hebben en altijd bereid zijn er te zijn voor die ander. Dat zien wij als bijzonder, Jezus als alles is weer gewoon; ieder mens wordt gezien en mag gezien worden. Pas dan is alles weer gewoon.

Toon Jorink, diaken